از جمله خصایص منفی که انسان را از مسیر محبّت دور می کند، خیال باطل و تفکّرات منفی است.

سؤال: خیال باطل چیست؟
جواب: خیال باطل عبارت است از هر فکری که انسان را به سمت نفرت، انتقام، بیهودگی، بی خیالی، بی حوصلگی، ارضائات نفسانی و رکود علمی و معرفتی بکشاند.

برای مثال: اگر دوستی جواب سلام شما را نداد، نباید این خیال را در درونتان بپروراند که او از سر خودخواهی یا نیّتی پست جواب سلامتان را نداد؛ گاهی قضاوت های زود هنگام و شیطانی، کار را به ورطه ی سقوط انسانی می کشاند؛ تا جایی که فرد به انتقام لفظی یا دشنام و ناسزا تصمیم می گیرد؛ غافل از این که آن دوست به دلیل مشغله ی فکری متوجّه سلام او نشده است.

سؤال: نتایج خیال باطل چیست؟
جواب: انسان با خیال باطل از حرکت و رشد فکری و معنوی باز می ایستد؛ وقتی ذهن متوقّف شد و تفکّر ارزشمند جای خود را به نفرت بخشید، عقلانیّت فرد رنگ می بازد و از او فردی خودخواه به بار می آورد؛ چنین فردی در روایات دینی، «احمق» خطاب شده است.

روایت: حضرت عیسی (علیه السّلام) فرمود:"من به مردگان نفس دوباره بخشیدم؛ امّا به جماعت احمق نتوانستم چاره ای بیندیشم". حواریّون پرسیدند:"احمق چه کسی است؟"

 حضرت جواب داد:"کسی که فکر می کند که برترین است".
بدیهی است کسی که به خیال باطل می اندیشد، به وادی توهّم کشیده شده و از حقایق دور می شود. این توهّمات انسان را به خودخواهی سوق می دهد؛ چرا که انسان خودخواه، به جای پرورش محبّت در باغچه ی دلش، نفرت رویانیده است.(استاد فروغی)زید عزه